Ο ΘΡΥΛΟΣ ΤΩΝ BOLSHOI ΜΕ 70 ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Η ΛΙΜΝΗ ΤΩΝ ΚΥΚΝΩΝ

GRIGOROVICH BALLET THEATRE OF RUSSIA

ΣΑΒΒΑΤΟ 19 ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΚΗ 20 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2013
ΘΕΑΤΡΟ BADMINTON
«Είχα χορέψει σε τρεις εκδοχές της Λίμνης των Κύκνων στην ζωή μου μέχρι που σταμάτησα τον χορό. Όταν μετά από αυτό είδα την Λίμνη των Κύκνων του Γκριγκορόβιτς, κατάλαβα ότι τη δική μου Λίμνη των Κύκνων δεν κατάφερα να την χορέψω...»
Γκαλίνα Ουλάνοβα (μια από τις μεγαλύτερες μπαλαρίνες του 20ού αιώνα)

Το έχουν πει «Το μπαλέτο των μπαλέτων!». Και έχουν δίκιο. Η Λίμνη των Κύκνων είναι μια συγκινητική ιστορία που ο Τσαϊκόφσκι έκανε αθάνατη, σε χορογραφία των Μαριούς Πετιπά και Λεβ Ιβάνωφ. Τη μουσική της παράστασης έγραψε ο Ρώσος συνθέτης Πιότρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι τη διετία 1875 - 1876, ενώ η ιστορία της βασίζεται σε ρωσικά λαϊκά παραμύθια καθώς και σε έναν αρχαίο γερμανικό μύθο. Η πρωτότυπη χορογραφία ανήκει στον Julius Reisinger. Η πρεμιέρα της παράστασης δόθηκε στο θέατρο Μπολσόι της Μόσχας, στις 20 Φεβρουαρίου 1877 και ήταν αποτυχία. Αρκετά χρόνια αργότερα όμως, και συγκεκριμένα στις 15 Ιανουαρίου 1895 (ένα χρόνο μετά το θάνατο του Τσαϊκόφσκι), στην Αγία Πετρούπολη, με νέα χορογραφία, αυτή τη φορά από τους Μαριούς Πετιπά και Λεβ Ιβάνωφ, η παράσταση γνωρίζει την αποθέωση.

Στις 25 Δεκεμβρίου του 1969 ο μεγάλος ρώσος χορογράφος Γιούρι Γκριγκορόβιτς διασκευάζει και παρουσιάζει την πρεμιέρα του στα μπαλέτα Μπολσόι με την κλασική χορογραφία της «Λίμνης των Κύκνων» που έμεινε στην ιστορία του θεάτρου και γνώρισε αποθέωση για πάνω από 30 χρόνια. Πρωταγωνίστρια σε αυτή την ιστορική πρεμιέρα ήταν η γυναίκα του και αξέχαστη πρίμα μπαλαρίνα των Μπολσόι, Ναταλία Μπεσμέρτνοβα, σε μια τολμηρή για την εποχή της εκδοχή, μια εκδοχή που ο Γιούρι Νικολάεβιτς δούλευε από την ημέρα που έγινε καλλιτεχνικός διευθυντής στο διάσημο μπαλέτο, δηλαδή 5 χρόνια πριν. Η «Λίμνη των Κύκνων» του Γιούρι Γκριγκορόβιτς, έμεινε στην ιστορία αφού σε αυτήν, το τέλος ήταν αίσιο, δηλαδή ο Πρίγκιπας και η Οντέτ (ο «Λευκός Κύκνος») πετάνε μακριά, ερωτευμένοι και ευτυχισμένοι. Τα σκηνικά και τα κοστούμια ήταν σχεδιασμένα από τον διάσημο αξέχαστο ζωγράφο, σκηνογράφο και ενδυματολόγο των Μπολσόι Σιμόν Βιρσαλάντζε. Μέχρι το 1997 που άφησε για 4 χρόνια τα Μπολσόι (μέχρι το 2001 που επανήλθε) η δική του «Λίμνη των Κύκνων» είχε σπάσει τα ρεκόρ, με 238 παραστάσεις στο διάσημο θέατρο της Μόσχας και σχεδόν 500 παραστάσεις στις παγκόσμιες περιοδείες των Μπολσόι σε όλο τον κόσμο! Όπως λένε πολλοί, όσα θεωρήθηκαν τολμηρά το 1969, μετά από 30-40 χρόνια αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης και σημείο αναφοράς για τις περισσότερες από τις παραστάσεις της Λίμνης των Κύκνων σε όλο τον κόσμο.

Το 1997 με τα ίδια σκηνικά και κοστούμια του Βιρσαλάτζε, ο Γιούρι Νικολάεβιτς Γκριγκορόβιτς χορογραφεί την παράσταση για το «Γκριγκορόβιτς Μπαλέ» και ακολουθούν μεγάλες περιοδείες σε όλο τον κόσμο όπου γνωρίζει την αποθέωση.

Το 2001 ξαναχορογραφεί την «Λίμνη των Κύκνων» για τα Μπολσόι και επαναφέρει το τραγικό τέλος. Αυτή η χορογραφία του, πάντα με τα ίδια σκηνικά και κοστούμια Βιρσαλάτζε, παρουσιάζεται στο διάσημο μπαλέτο μέχρι και σήμερα.

Σήμερα η «Λίμνη των Κύκνων» θεωρείται ένα από τα καλύτερα μπαλέτα όλων των εποχών. Κι αυτό, γιατί ενσαρκώνει όσο κανένα άλλο, όλη τη γκάμα των ανθρώπινων συναισθημάτων, από την ελπίδα μέχρι την απόγνωση, από τον τρόμο μέχρι την τρυφερότητα, από τη μελαγχολία μέχρι την έκσταση.

Το παραμύθι αφηγείται τις αισθηματικές περιπέτειες ενός νέου πρίγκιπα και μιας όμορφης πριγκίπισσας, την οποία ένας κακόβουλος μάγος έχει μεταμορφώσει σε λευκό κύκνο. Η πριγκίπισσα Οντέτ και οι φίλες της περνούν τη ζωή τους παγιδευμένες στη μορφή του κύκνου από τότε που τις μάγεψε ο μάγος. Τα μάγια μπορεί να λύσει μόνο ο έρωτας, ο οποίος έρχεται με την όψη του ωραίου πρίγκιπα Ζίγκφριντ, που ορκίζεται να σώσει την Οντέτ. Ο μάγος αποπειράται να τον ξεγελάσει και να τον παντρέψει με την κόρη του Οντίλ, το μαύρο κύκνο, που μοιάζει εκπληκτικά με την Οντέτ. Ο Ζίγκφριντ σύντομα γλιτώνει από την παγίδα του μάγου, παίρνει στην αγκαλιά του την αγαπημένη του και πετούν μαζί για τον ουρανό.

GRIGOROVICH BALLET THEATRE OF RUSSIA

Η ΛΙΜΝΗ ΤΩΝ ΚΥΚΝΩΝ

Μπαλέτο σε δύο πράξεις και τέσσερις σκηνές

Λιμπρέτο: Γιούρι Γκριγκορόβιτς βασισμένο σε μοτίβα σεναρίου των Βλαντιμίρ Μπεκίσεφ και Βασίλι Γκέλτσερ
Παραγωγή – Χορογραφία: Γιούρι Γκριγκορόβιτς
Σκηνικά – Κοστούμια: Σιμόν Βιρσαλάτζε
Διάρκεια: 2 ώρες και 20 λεπτά μαζί με ένα διάλειμμα

Μετά από δύο χρόνια επισκέψεων στην Αθήνα και αφού έχει γνωρίσει την αποθέωση από 30.000 θεατές, ο σπουδαιότερος εν ζωή Ρώσος χορογράφος και για 30 χρόνια καλλιτεχνικός διευθυντής των Μπολσόι (όπου συνεχίζει να χορογραφεί μέχρι και σήμερα), έρχεται και πάλι στην Ελλάδα με τους 70 συντελεστές του Γκριγκορόβιτς Μπαλέ και παρουσιάζει την τρυφερή διασκευή του για το αριστούργημα του Πιοτρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι «Η Λίμνη των Κύκνων» αλλά και την δική του εκδοχή στο εκπληκτικό μπαλέτο του Λούντβιχ Μίνκους «Δον Κιχώτης». Και τα δύο έργα είναι βασισμένα σε κλασικές χορογραφίες του Μαριούς Πετιπά και αποτελούν δείγματα της διαφορετικότητας του σπουδαίου έργου του, καθώς στην «Λίμνη των Κύκνων» επιλέγει υπερφυσικά στοιχεία, πρίγκιπες και πριγκίπισσες του ρομαντικού μπαλέτου ενώ στον «Δον Κιχώτη» επιλέγει για ήρωες πραγματικούς ανθρώπους της καθημερινότητας, όπως οι δυο ερωτευμένοι νέοι, ο Μπαζίλιο και η Κίτρι. Το φετινό φθινόπωρο, το «Γκριγκορόβιτς Μπαλέ» και ο Γιούρι Νικολάεβιτς μας παρουσιάζουν με δύο διαφορετικά έργα, ένα μοναδικό αφιέρωμα στον μεγάλο Γάλλο χορογράφο και χορευτή που έζησε και δημιούργησε στην Ρωσία, τον Μαριούς Πετιπά.

Όπως αναφέρει και ο ίδιος ο Γκριγκορόβιτς στο σημείωμα του για τη νέα περιοδεία στην Ελλάδα:

«Η Ελλάδα για μένα είναι πάντα πηγή έμπνευσης. Το άκουσμα και μόνο της λέξης "Ελλάδα" με ταξιδεύει σε όλη την τεράστια πολιτιστική κληρονομιά η οποία έγινε η αφετηρία για όλες τις τέχνες πολιτισμού και καλλιτεχνίας. Είναι σπουδαίο λοιπόν για μένα σαν δημιουργό, να παρουσιάζω τα έργα μου στην χώρα αυτή που θαυμάζω και αγαπώ. Και ακόμα περισότερο όταν βλέπω πως υπάρχει τόσο ζεστή υποδοχή από τους θεατές....»
Γιούρι Νικολάεβιτς Γκριγκορόβιτς, 2013

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΓΙΟΥΡΙ ΓΚΡΙΓΚΟΡΟΒΙΤΣ
Ο Γιούρι Νικολάεβιτς Γκριγκορόβιτς γεννήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 1927 στο Λένινγκραντ (νυν Αγία Πετρούπολη). Σπούδασε στην Κρατική Σχολή της Αγίας Πετρούπολης με καθηγητές τους Μπορίς Σαβρόβ και Αλεξέι Πίσαρεβ. Μετά την αποφοίτησή του το 1946, έγινε δεκτός απ’ τα μπαλέτα του Λένινγκραντ «ΚΙΡΟΦ» (νυν Μαρίινσκι), όπου χόρεψε ως σολίστ. Ξεκίνησε να χορογραφεί στο Gorkiy Leningrad Pallas όπου το 1947 ανέβασε τα πρώτα του μπαλέτα «Aistenok» και «Slovianskie Tantsi». Ένα χρόνο αργότερα ανέβασε τη παράσταση «Semero Bratiev». Το ντεμπούτο του ως χορογράφος στα Κίροφ το έκανε το 1957 και αυτό όπως αποδείχθηκε ήταν καθοριστικό βήμα για την μετέπειτα πρόοδο της τέχνης του μπαλέτου στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα. Στα Κίροφ (Μαρίινσκι) εργάστηκε ως Ballet-Master απ’ το 1961 έως το 1964 και παρουσίασε χορογραφίες όπως το «Πέτρινο Λουλούδι» και «Η Εποχή της Αγάπης».

Από το 1964 έως το 1995 έγινε ο πρώτος Ballet-Master αλλά και καλλιτεχνικός διευθυντής του Bolshoi Theatre και κατά την περίοδο αυτή τα «Bolshoi Ballet» έκαναν πάνω από 100 χρυσές παγκόσμιες περιοδείες. Εκεί παρουσίασε μεγάλες χορογραφίες σε ιστορικές παραστάσεις όπως: «Καρυοθραύστης» (1966), «Σπάρτακος» (1967) και «Ιβάν ο Τρομερός» (1975) ενώ διασκεύασε και διάσημα έργα όπως «Λίμνη των Κύκνων», «Η Ωραία Κοιμωμένη» κ.ά.

Η περίοδος αυτή χαρακτηρίστηκε ως η μεγαλύτερη καλλιτεχνική άνθηση του συγκεκριμένου θεάτρου, η παγκόσμια αναγνώριση και το κύρος του οποίου, έκαναν τα «Bolshoi Ballet» συνώνυμο της καλλιτεχνικής αριστείας στο μπαλέτο.

Το 1995 ο Γιούρι Γκριγκορόβιτς αφήνει το Balshoi Theatre και δουλεύει με πολλές ομάδες από την Ρωσία και από άλλες χώρες, προετοιμάζοντας παράλληλα την πρώτη του παράσταση με την δική του ομάδα γνωστή πλέον ως Grigorovich Ballet Theatre. Το 1996 ανεβάζει την παράσταση «Χρυσή Εποχή» σε μουσική του μεγάλου συνθέτη Shostakovich και από τότε πραγματοποιεί με την ομάδα του Grigorovich Ballet Theatre περιοδείες σε όλο τον κόσμο.

Το 2001 ο Γιούρι Γκριγκορόβιτς επέστρεψε στο Bolshoi και απ’ το 2008 είναι μόνιμος καθηγητής, χορογράφος και ballet-master της διάσημης ομάδας μπαλέτου, μοιράζοντας τον χρόνο του για να ετοιμάζει παραγωγές στα Bolshoi αλλά και στην ομάδα του Grigorovich Ballet.

Ο Γιούρι Γκριγκορόβιτς έχει τιμηθεί με πάνω απο 40 κρατικούς τιμητικούς τίτλους και διακρίσεις μεταξύ των οποίων:

- Για την προσφορά του στην τέχνη και για την διάδοση του Εθνικού πολιτισμού της Ρωσίας

- Του απονεμήθηκε ο τιμητικός τίτλος του Εθνικού Καλλιτέχνη της Ρωσίας το 1973

- Του απονεμήθηκε ο τιμητικός τίτλος του Εθνικού Ήρωα της Ρωσίας το 1986

- Έλαβε μετάλλιο για τα κατορθώματα υπέρ του Έθνους το 2007

Επίσης:
- Το 1980 διατέλεσε Χορογράφος- Ballet Master των τελετών Έναρξης και Λήξης της Ολυμπιάδας της Μόσχας.

- Πρόεδρος του Διεθνούς Διαγωνισμού Καλλιτεχνών Μπαλέτου στην Μόσχα

- Πρόεδρος του Διεθνούς Διαγωνισμού Καλλιτεχνών Μπαλέτου «Serge Lifar»

- Πρόεδρος του Διεθνούς Διαγωνισμού Εφήβων Καλλιτεχνών Κλασικού Χορού «Russian Young Ballet»

- Απ’ το 1974 έως το 1998 καθηγητής του τμήματος ballet masters του Εθνικού Ωδείου του Λένινγκραντ

- Απ’ το 1998 προϊστάμενος του Τμήματος Χορογραφίας και Μπαλέτου στην Κρατική Ακαδημία Χορογραφίας στην Μόσχα

- Απ’ το 1989 είναι Πρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης Χορογράφων

- Απ’ το 1992 είναι Πρόεδρος του προγράμματος «Benois de la danse» υπό την αιγίδα της UNESCO

Ο Yuri Grigorovich στα τέλη Οκτωβρίου του 2011 εγκαινίασε τη νέα σκηνή των Μπολσόι με την παράσταση «Η Ωραία Κοιμωμένη» ενώ στα τέλη του 2011, του απονεμήθηκε από τον πρόεδρο της Ρωσίας, ο ανώτατος τίτλος για την προσφορά στην πατρίδα και την τέχνη. Τον Νοέμβριο του 2012 παρουσίασε στα Μπολσόι μια νέα εκδοχή της κλασικής του παράστασης «Ιβάν ο Τρομερός».

Στις 2 Ιανουαρίου του 2013 έγινε 86 χρονών.

PythagorasΗ Πυθαγόρεια φιλοσοφία για τη μουσική και τα μαθηματικά

Μουσική διάστημα
Η σχέση μεταξύ δύο αριθμών, αυτό δηλαδή που ονομάζεται σήμερα στην αριθμητική και στη γεωμετρία λόγος, στη μαθηματική θεωρία της Μουσικής του Πυθαγόρα ονομάζεται «Διάστημα».
Στη θεωρία της Μουσικής μάλιστα η λέξη διάστημα είχε διπλή σημασία. Διότι αφενός μεν ονομαζόταν διάστημα η αριθμητική σχέση με την οποία εκφραζόταν ο λόγος του μουσικού διαστήματος, αφετέρου δε αυτή η λέξη ήταν σύμφωνη με την καθημερινή έννοιά της και το «τμήμα ευθείας», δηλαδή την απόσταση μεταξύ δύο σημείων.
Το μουσικό διάστημα, που εκφραζόταν ως «σχέση δύο αριθμών προς αλλήλους» στη θεωρία της Μουσικής του Πυθαγόρα ονομαζόταν αρχικά διάστημα = απόσταση δυο σημείων απ’ αλλήλων. Το «διάστημα» αυτό είχε πράγματι δύο συνοριακά σημεία (πέρατα, όρους), τα οποία δινόντουσαν ως αριθμοί.
Πιο συγκεκριμένα ο Πυθαγόρας ήταν αυτός που πρώτος έθεσε τις βάσεις της επιστήμης της Μουσικής με μια επιστημονικά θεμελιωμένη θεωρία της Μουσικής. Ανακάλυψε τη σχέση ανάμεσα στο μήκος των χορδών και το τονικό ύψος που δίνουν.
Για να το πετύχει αυτό χρησιμοποίησε ένα έγχορδο όργανο, που το δημιούργησε ο ίδιος, το «Μονόχορδο».
Με άλλα λόγια οι Πυθαγόρειοι ανακάλυψαν μια σχέση απόλυτα σταθερή ανάμεσα στο μήκος των χορδών της λύρας και των βασικών συγχορδιών (1/2 για την όγδοη, 3/2 για την πέμπτη και 4/3 για την τέταρτη). H θαυμαστή ιδιότητα αυτών των αρμονικών σχέσεων έγκειτο στο ότι περιλάμβαναν τους τέσσερις πρώτους φυσικούς αριθμούς (1, 2, 3, 4), το άθροισμα των οποίων ισούται με το 10, τον ιερό αριθμό των Δελφών (Τετρακτύς).
Σε αυτή την αντίληψη για τις ιδιότητες των αριθμών, οι οποίοι εκφράζουν επιστημονικούς όρους της πραγματικότητας και αναπαριστούν συμβολικά τη θεία τάξη, έχει τις ρίζες της όλη η ανάπτυξη των πυθαγόρειων μαθηματικών, τα οποία ήταν ταυτόχρονα και επιστήμη και αριθμητικός μυστικισμός. Όταν είχαν σχέση με το δεύτερο, οι αριθμοί άρχισαν να εκλαμβάνονται ως σύμβολα της ζωής, των αρετών και των αξιών – π.χ., το 4, δηλαδή το δύο στο τετράγωνο, ήταν το σύμβολο της δικαιοσύνης (πυθαγόρεια αριθμολογία).
Είναι φανερό ότι ο Πυθαγόρας ήταν ο πρώτος που εισήγαγε στην Ελλάδα αυτές τις αντιλήψεις.
Τα ιδιαίτερα διαφέροντα του Πυθαγόρα ήταν πρώτα και κύρια τα μαθηματικά. Μπορούμε να θεωρήσουμε βέβαιο πως αυτό δεν σημαίνει απλώς ότι έτρεφε δεισιδαιμονίες περί τους αριθμούς, αλλά ότι έκαμε πραγματικές και σημαντικές προόδους στα μαθηματικά. Οι ανακαλύψεις που έκανε ήταν ολοκληρωτικά και εκπληκτικά καινούριες.
H πιο εκπληκτική του ανακάλυψη, και αυτή που λένε ότι άσκησε την ευρύτερη επίδραση πάνω στη σκέψη του και ότι υπήρξε το θεμέλιο της μαθηματικής του φιλοσοφίας, αφορούσε το πεδίο της μουσικής. Ανακάλυψε ότι αυτά τα διαστήματα της μουσικής κλίμακας που ακόμη και τώρα ονομάζονται τέλειες αρμονίες μπορούν να διατυπωθούν αριθμητικά ως αναλογίες μεταξύ των αριθμών 1,2,3 και 4. Οι αριθμοί αυτοί προστιθέμενοι μας δίνουν το 10, αριθμό που, σύμφωνα με τον περίεργο πυθαγόρειο συνδυασμό μαθηματικών και μυστικισμού, ονομαζόταν τέλειος αριθμός.
Γραφικά παριστανόταν με το σχήμα το καλούμενο "τετρακτύς", δηλαδή το παρακάτω σχήμα:Tetractys
Η Τετρακτύς αποτελούσε την ουσία της διδασκαλίας των Πυθαγορείων. Είναι το άθροισμα των πρώτων τεσσάρων φυσικών αριθμών (1+2+3+4=10) που συνδέονται μεταξύ τους με διάφορες σχέσεις. Από αυτούς τους τέσσερις αριθμούς, είναι δυνατόν να κατασκευασθούν οι αναλογίες της τέταρτης, της πέμπτης και της ογδόης αρμονικής. Οι αναλογίες αυτές δημιουργούν την Αρμονία που για τους Πυθαγόρειους είχε σημασία κυριολεκτικά κοσμική. Οι Πυθαγόρειοι χρησιμοποιούσαν την Τετρακτύν για να ορκισθούν, επικαλούμενοι τον Πυθαγόρα σαν κάποιο θεό.
H αναλογία 2:1 στο σχήμα αυτό μας δίνει την ογδόη, η αναλογία 3:2 την πέμπτη και η αναλογία 4:3 την τετάρτη. Αν τώρα κάποιος δεν γνώριζε αυτό το πράγμα, δεν ήταν κάτι που θα το αντιμετώπιζε καθώς θα έπαιζε τη λύρα και θα κτυπούσε τις χορδές με μια κάποια πιθανότητα να κάμει και σφάλματα . H ανακάλυψη ήταν ότι υφίσταται μια σύμφυτη τάξη, μια αριθμητική οργάνωση μέσα στην ίδια τη φύση του ήχου, και η ανακάλυψη παρουσιαζόταν σαν αποκάλυψη σχετική με τη φύση του Σύμπαντος.
Χάρη στην ανακάλυψη του Πυθαγόρα, η μουσική παρουσίαζε στους οπαδούς του το καλύτερο παράδειγμα της πρακτικής εφαρμογής αυτής της αρχής. Την ορθότητα της αρχής τόνιζε η ομορφιά της μουσικής, προς την οποία ο Πυθαγόρας – όπως και οι περισσότεροι Έλληνες – ήταν ευαίσθητος, γιατί η λέξη "κόσμος" σήμαινε για τον Έλληνα και την ομορφιά και την τάξη.
Το πέρας ταυτιζόταν με την ομορφιά, και άλλη μια απόδειξη αυτής της αρχής ήταν το ότι, αν την εφαρμόζαμε στο πεδίο των ήχων, από τη δυσαρμονία γεννιόταν η ομορφιά. Επομένως το όλο πεδίο του ήχου, που εκτεινόταν απεριόριστα και προς τις δύο αντίθετες κατευθύνσεις, υψηλά ή χαμηλά, αποτελούσε παράδειγμα του απείρου. Το πέρας αντιπροσωπεύεται από το αριθμητικό σύστημα των αναλογιών ανάμεσα στις αρμονικές νότες, σύστημα που επιβάλει την τάξη στο σύνολο.
Το σύστημα αυτό οριοθετείται με βάση ένα κατανοητό σχέδιο. Το σχέδιο αυτό δεν το επινόησε ο άνθρωπος, αλλά υπήρχε ανέκαθεν και περίμενε τον άνθρωπο να το ανακαλύψει. Αυτή η διαδικασία, που την συναντούμε εδώ σε ένα μοναδικό, εκπληκτικό παράδειγμα, οι Πυθαγόρειοι πίστευαν πως αποτελούσε την κύρια αρχή που λειτουργεί μέσα στο Σύμπαν ως σύνολο.
Δεν είναι λοιπόν απορίας άξιο (αν συλλογιστούμε ότι η φιλοσοφία τότε βρισκόταν στο αρχικό της στάδιο και απουσίαζε κάθε συστηματική μελέτη της λογικής, ακόμα και της γραμματικής) το γεγονός ότι οι Πυθαγόρειοι εξέφρασαν την καινοφανή τους πεποίθηση με τη φράση ότι "τα όντα είναι οι αριθμοί". Έτσι, αυτή η φράση μας δίνει την κύρια γραμμή της σκέψης τους.
Αποφθέγματα του Πυθαγόρα
  • Η Αρχή είναι το ήμισυ του παντός.
  • Ο άνθρωπος είναι θνητός με τους φόβους του, και αθάνατος με τις επιθυμίες του.
  • Άσε τους μεγάλους δρόμους και πάρε τα στενά.
  • Όσο ο Άνθρωπος συνεχίζει να είναι ο άσπλαχνος καταστροφέας των κατώτερων ζώντων όντων δεν θα γνωρίσει ποτέ υγεία και ειρήνη. Γιατί όσο οι άνθρωποι κατασφάζουν τα ζώα, θα σκοτώνουν ο ένας τον άλλο. Πράγματι, αυτός που σπείρει τον καρπό του φόνου και του πόνου δεν μπορεί να δρέψει χαρά και αγάπη.
  • Είναι αδύνατο να θεωρείται ελεύθερος αυτός που είναι δούλος στα πάθη του και κυριαρχείται από αυτά.
  • Αν λέγεται κάποιο ψέμα, να το αντιμετωπίζεις με ηρεμία
  • Να κάνεις αυτά που νομίζεις πως είναι σωστά, έστω κι αν κάνοντας αυτά πρόκειται να σε κακολογήσουν. Γιατί ο όχλος είναι κακός κριτής κάθε καλού πράγματος
  • Ποτέ να μην κάνεις τίποτα αισχρό, ούτε μαζί με άλλον, ούτε μόνος σου. Περισσότερο απ’ όλους να ντρέπεσαι τον εαυτό σου
  • Ο κόσμος είναι αριθμοί.
Διαβάστε και δύο πιο αναλυτικά άρθρα για τον Πυθαγόρα:

Η Αίθιυσα μουσικής-πιάνου στον Εκπαιδευτικό Οργανισμό Θεμιστοκλη

Η Αιθουσα μουσικης


Μαρία Φαραντούρη 
«Χθες άρχισα να τραγουδώ»
Πενήντα χρόνια καλλιτεχνικής πορείας
στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού

Τρίτη 17 Σεπτεμβρίου 2013

Φιλική συμμετοχή:
Διονύσης Σαββόπουλος
Έλλη Πασπαλά
Σαβίνα Γιαννάτου
Η κορυφαία ερμηνεύτρια Μαρία Φαραντούρη γιορτάζει τα πενήντα χρόνια στο τραγούδι, με μια μεγάλη συναυλία στο Ηρώδειο στις 17 Σεπτεμβρίου.

Σταμάτης Σπανουδάκης 
«Χαίρε θάλασσά μου»
στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού

Παρασκευή 27 Σεπτεμβρίου 2013

Στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού την Παρασκευή 27 Σεπτεμβρίου 2013, ώρα 9.00μμ, ο Σταμάτης Σπανουδάκηςθα παρουσιάσει το νέο δίσκο του «Χαίρε θάλασσά μου», που θα κυκλοφορήσει εκείνη την ημέρα.
ΜΑΡΙΟΣ ΦΡΑΓΚΟΥΛΗΣ
«Stage Heroes – Οι δικοί μου Ήρωες»

ΚΥΡΙΑΚΗ 22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013

ΩΔΕΙΟ ΗΡΩΔΟΥ ΑΤΤΙΚΟΥ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΡΙΟΣ

«Ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΙΤΣΑΝΗΣ»

ΩΔΕΙΟ ΗΡΩΔΟΥ ΑΤΤΙΚΟΥ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 20 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013
ώρα έναρξης: 9.00μμ
Ένα ταξίδι στη Λιλιπούπολη 

Ωδείο Ηρώδου Αττικού
Σάββατο 14 Σεπτεμβρίου 2013
ώρα έναρξης: 20.30

Η Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία στην προσπάθειά της να ενισχύσει το  Ταμείο Υποτροφιών των Αρσακείων, ώστε να υπάρξει δυνατότητα στήριξης μαθητών των Σχολείων των οποίων οι γονείς αντιμετωπίζουν μεγάλα οικονομικά προβλήματα, διοργανώνει μουσική εκδήλωση με τίτλο «Ένα ταξίδι στην Λιλιπούπολη» στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού το Σάββατο 14 Σεπτεμβρίου, ώρα  20.30

ΜΟΥΣΙΚΗ: Καλή Σχολική ΧρονιάΣήμερα 4 Σεπτεμβρίου στον Εκπα...

ΜΟΥΣΙΚΗ:
Καλή Σχολική ΧρονιάΣήμερα 4 Σεπτεμβρίου στον Εκπα...
: Καλή Σχολική Χρονιά Σήμερα 4 Σεπτεμβρίου στον Εκπαιδευτικό Οργανισμό Θεμιστοκλής αρχίζουμε τα μαθήματα Πιάνου.

Καλή Σχολική Χρονιά
Σήμερα 4 Σεπτεμβρίου στον Εκπαιδευτικό Οργανισμό Θεμιστοκλής αρχίζουμε τα μαθήματα Πιάνου.